«Τα σχολεία ανοίγουν. Αυτό είναι το σωστό. Τα παιδιά να μαθαίνουν, να βρίσκονται μεταξύ τους, να παίζουν, να χαίρονται. Να µην είναι κλεισμένα σε ένα σπίτι, κολλημένα σε µια οθόνη. Μαζί τους χαιρόμαστε κι εµείς. Τα βλέπουμε να μεγαλώνουν, να βάζουν στόχους.
Όµως κάθε Σεπτέμβρη µαζί µε την ελπίδα, υπάρχει και η αγωνία: Θα δώσει το σχολείο όλα τα εφόδια που πρέπει να πάρει ένας μαθητής; Όλα αυτά που δικαιούνται τα παιδιά µας και εµείς πληρώνουμε γι’ αυτά; Θα τα βγάλουμε πέρα µε το κύµα ακρίβειας που µας χτυπάει ήδη; Ποιος και πώς θα προστατέψει τα παιδιά µας σε συνθήκες πανδηµίας;