Οι συγνώμες του… όνου!

«Όταν ζήτησα τόσα πολλά από τους πολίτες στην Ελλάδα», ανέφερε ως τη δυσκολότερη στιγμή της 16ετούς θητείας της στην Καγκελαρία η Άνγκελα Μέρκελ.

Ξέρετε πού πήγε το μυαλό μου μόλις το διάβασα; Όχι, δεν σκέφτηκα ότι η καημένη τώρα που αφήνει τα ινία της Ευρώπης, νιώθει τύψεις για την πολιτική που ακολούθησε ως έχουσα το πρόσταγμα στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Διαβάζοντας τη δήλωσή της, θυμήθηκα τις άπειρες συγνώμες των επιγόνων του Χίτλερ Γερμανών ηγετών, που έρχονται (και) στην Ελλάδα κατά καιρούς και ζητάνε συγνώμη για τον Β’ ΠΠ και τις καταστροφές και θανάτους που έκαναν οι ναζιστές πρόγονοί τους.

Μπορεί να σας φαίνεται ακραία η σκέψη μου και η συσχέτιση, αλλά μόνο εκεί πήγε το μυαλό μου…

Εδώ στα χωριά μας λέμε «απού τότι που βγήκι η συγνώμη γομάρσι ου κόσμους»… (=έγινε γομάρι - γαϊδούρι). Και οι … «φίλοι μας οι Γερμανοί», τέτοιοι είναι και το έχουν δείξει στην ιστορική τους πορεία. [Άλλωστε, από το «Ούνοι» μέχρι το «όνοι», ένα «υ» διαφορά… ένα γράμμα δρόμος!]

Μετά τις κατά καιρούς πολλές συγνώμες τους, πάλι σχεδιάζουν και κάνουν πράξη ό,τι χειρότερο για τους ανυπότακτους λαούς που έχουν «βάλει στο μάτι», μην και τους αφήσουν να ζήσουν ελεύθεροι με τη δουλειά τους και τον ιδρώτα τους…

Κι όταν τους απαγορεύεται να χρησιμοποιήσουν τα κοινά όπλα που ματώνουν ανθρώπους, βρίσκουν άλλα πιο αποτελεσματικά όπως ο οικονομικός στραγγαλισμός…

Άντε, λοιπόν, να φύγει και η «μανδάμ Μέρκελ» σε λίγες μέρες, να δούμε τον καινούργιο του Βερολίνου, τι «ψάρια» θα (θέλει να) πιάσει και τι πολιτική θα ακολουθήσει για το ευρωπαϊκό «κοινό» μας μέλλον!!

Γ.Α.Γκάτζ.